– Γιατί δεν μιλάς; Είμαι σίγουρη πως τα ξέρεις.

– Δεν είμαι σίγουρoς, κυρία. Μπορεί να κάνω λάθος.

– Κι αν κάνεις; Τι θα συμβεί;

– Θα γυρίσουν όλοι και θα με κοιτάνε. Από μέσα τους θα με κοροϊδεύουν.

Πόσα χρόνια τ’ ακούμε αυτά… Οι ίδιοι ανακυκλωμένοι φόβοι που πίσω τους κρύβουν τα μεγάλα θέλω μας, την έντονη επιθυμίας μας να μας αποδεχθούν οι γύρω μας, να είμαστε αρεστοί. Όσο πιο μεγάλη η σιωπή των παιδιών, τόσο πιο μικρή η εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Άραγε μπορούμε να διδάξουμε στα θαυματάκια της τάξης μας πως τα λάθη μας είναι ο θησαυρός μας;

Με όλες αυτές τις σκέψεις, έχω δημιουργήσει δεκάδες αφίσες με θετικά σχόλια, τις οποίες εκτυπώνω ως κάρτες και τις αναρτώ γύρω από τον πίνακα ή τον πίνακα ανακοινώσεων σαν κάδρο.

Εναλλακτικά, τις κολλάω ως Α4 σε έναν τοίχo που ονομάζουμε Learning Lane.

Όταν προσθέτουμε και την αφίσα που φτιάχνει ο κάθε μαθητής, η συλλογή γίνεται αυτόματα πολύ πλούσια. Μία μικρή πινακοθήκη με αυθεντικά και μόνο έργα!

Προς το παρόν, κάνουμε εξάσκηση στο να λέμε καλά λόγια στον εαυτό μας αλλά κι ο ένας στον άλλον. Κυρίως όταν κάποιος κάνει λάθος!

Τότε διαλέγει μια αφίσα/κάρτα για να ενθαρρύνει τον εαυτό του για το λάθος που έκανε.

Εναλλακτικά, διαλέγει ο διπλανός του μια κάρτα και του τη διαβάζει, όπως ένας coach τον αθλητή του την ώρα που δείχνει να λυγίζει.

Έπαινος! Πόσο δύσκολος μας είναι; Από ‘κει δεν ξεκινά η ντροπή μας για τα λάθη; Πόσο περίεργο μας φαίνεται να επαινούμε κάποιον για την λανθασμένη απάντηση που μόλις έδωσε;

-Μπράβο! Είσαι γενναίος!

-Μαθαίνεις από τα λάθη σου!

-Πάντα μπορείς να βελτιωθείς!

-Μην το βάζεις ποτέ κάτω!

Πόσο θα ντραπεί ο μαθητής όταν οι συμμαθητές του τον στηρίζουν;

Μα όταν καλλιεργηθεί η ατμόσφαιρα πως κάνοντας ένα λάθος, σημαίνει πως εστίασες την προσοχή σου στο ερώτημα και τώρα έμαθες το σωστό.

Δεν είναι νίκη το ότι έμαθες; Ας της δώσουμε φωνή λοιπόν!

Φωνή από τον ίδιο τον μαθητή που θ’ αγκαλιάσει τον εαυτό του!

Φωνή από τους συμμαθητές του που τόσο αδημονεί ν’ ακούσει….

Ελπίζω οι κάρτες μου να σας δώσουν έμπνευση για τη δική σας τάξη και τα λάθοι των μαθητών σας να πάρουν επιτέλους τη θέση που τους αξίζει!